ประวัติ หอมแดงมีถิ่นกำเนิดดั้งเดิมอยู่บริเวณประเทศซีเรียในแถบตะวันออกกลาง ต่อมาได้แพร่ออกไปปลูกทั่วโลก สำหรับในสยามนั้น ไม่มีการบันทึกว่าเริ่มนำหอมแดงเข้ามาปลูกตั้งแต่เมื่อใด ในหนังสืออักขราภิธานศรับท์ของหมอบรัดเลย์ ปี พ.ศ. 2416 ได้กล่าวถึงหอมเล็กว่า “หัวหอม : คือหัวผักอย่างหนึ่ง ต้นมันกลมๆเท่าเหล็กใน งอกขึ้นเป็นกอ เง่ามันใหญ่เท่าลูกหมาก เรียกว่า หัวหอม” ส่วนหอมใหญ่มีถิ่นกำเนิดแถบภาคตะวันตกเฉียงใต้ของทวีปเอเชียและภาคกลางของแถบทะเลเมดิเตอร์เรเนียน หอมใหญ่ถูกนำมาปลูกในสยามทีหลังหอมหัวเล็ก (หอมแดง) และชาวสยามเองก็คุ้นเคยหอมแดงมากกว่าหอมหัวใหญ่ ในหนังสืออักขราภิธานศรับท์ไม่ได้กล่าวถึงหัวหอมใหญ่เลย จึงสันนิษฐานว่า หอมใหญ่คงเข้ามาในประเทศไทยหลังปี พ.ศ. 2416 ลักษณะของหอมใหญ่ก็คล้ายกับหอมเล็ก เพียงแต่มีขนาดใหญ่กว่า มีหัวเดียว และเปลือกหุ้มหัวมีสีน้ำตาลเหลือง
ประโยชน์ สรรพคุณหัวหอม มีรสฉุน ช่วยขับลม แก้ท้องอืด ช่วยย่อยและเจริญอาหาร แก้บวมน้ำ แก้อาการอักเสบต่าง ๆ แก้บวมน้ำ ขับพยาธิ ช่วยให้ร่างกายอบอุ่น เมล็ด แก้อาเจียนเป็นเลือด แก้กินเนื้อสัตว์เป็นพิษ ร่างกายซุบผอม(ใช้เมล็ดแห้ง 5-10 กรัมต้มน้ำดื่ม) ตำรายาไทยใช้หัวหอมแดง ผสมรวมกับเหง้าเปราะหอมสุมหัวเด็ก แก้หวัดคัดจมูก และกินเป็นยาขับลม หอมแดงมีสารเคอร์ซิติน และสารฟลาโวนอยด์ (quercetin และ flavonoid glycosides) อาจป้องกันโรคมะเร็งได้
นอกจากนี้ หอมแดงยังมีคุณสมบัติ เป็นยารักษาโรค ใช้ลดไข้และรักษาแผลได้ โดยเอาหัวหอมแดงมาซอยเป็นแว่นๆ ผสมกับน้ำมันมะพร้าวและเกลือ ต้มให้เดือด แล้วนำมาพอกแผล นอกจากนั้นหอมแดง ยังช่วยลดระดับน้ำตาลในเลือด และยับยั้งเส้นเลือดอุดตัน ด้วยการบริโภคสด หรือประกอบอาหาร หรือบริโภคชนิดผง
ขอขอบพระคุณข้อมูลและรูปภาพจาก
en.wikipedia.org
th.wikipedia.org
www.doctor.or.th
บ้าน 
