ประวัติดอกเทียนบ้านในสยามถิ่นกำเนิดดั้งเดิมของเทียนหรือเทียนบ้าน สันนิษฐานว่าอยู่ในประเทศอินเดีย เทียนคงถูกนำมาปลูกในเมืองสยาม ช่วงปลายกรุงศรีอยุธยา หรือช่วงต้นกรุงรัตนโกสินทร์ มีปรากฏในหนังสืออักขราภิธานศรับท์ (พ.ศ.2416) ว่า
“เทียน : เปนชื่อของทำด้วยสีผึ้งสำหรับจุดไฟ อีกอย่างหนึ่งคือต้นดอกไม้ศรีต่างๆ "สรรพคุณสรรพคุณของเทียนบ้านและวิธีใช้ ส่วนที่ใช้ประโยชน์ของเทียนบ้านได้แก่ ใบ ดอก เมล็ดและลำต้น ซึ่งแต่ละส่วนจะให้สรรพคุณแตกต่างกันดังต่อไปนี้ ใบ สลายลม ฟอกเลือด แก้บวม แก้ปวดตามข้อ แก้เจ็บปวดเนื่องจากกระทบกระแทก แก้ฝีประคำร้อย แก้แผลหนองเรื้อรัง แก้บิด มูกเลือด และแก้งูกัด ดอก สลายลม ฟอกเลือด ลดบวม แก้ปวด แก้ปวดข้อ ปวดเอว ปวดก่อนมีระดู เป็นยาเย็นบำรุงร่างกาย ทาแผลน้ำร้อนลวกและแผลพุพอง
เมล็ด มีพิษ กระจายเลือด ขับเสมหะข้น ๆ ขับลูกที่ตายในท้อง ขับระดู ละลายกระดูก แก้ก้างติดคอ และแก้งูพิษ ลำต้น ทำให้เลือดเดินสะดวก แก้ปวด แก้เหน็บชา แก้แผล เน่าเปื่อย บวมเป็นพิษ แก้ปวดข้อ ทำให้อาเจียน และขับปัสสาวะ
จากwww.doctor.or.thml.wikipedia.org