ลิ้นจี่ผลไม้ภาคใต้ของจีน

ภาพมณฑลกวางตุ้งและฝูเจียนอยู่ทางตะวันออกเฉียงใต้ในแผนที่นี่ติดทะเล
ประวัติลิ้นจี่
ลิ้นจี่ (荔枝 : lì zhī ลี่จือ) เป็นผลไม้ที่ถิ่นกำเนิดทางตอนใต้ของประเทศจีนแถบมณฑลกวางตุ้งและมณฑลฝูเจี้ยน ลิ้นจี่เป็นผลไม้กึ่งเมืองร้อนเมืองหนาว ลิ้นจี่มีพันธุ์ประมาณ 30-40 พันธุ์ กวีเอกสมัยราชวงศ์ถังชื่อ ป๋ายจีอี้ เคยเขียนไว้ว่า

“ถ้าลิ้นจี่ถูกเด็ดจากต้น 1 วัน เปลือกจะเปลี่ยนสี 2 วัน กลิ่นหอมก็จะเปลี่ยน 3 วัน รสชาติก็เปลี่ยนไป และหลังจาก 4-5 วัน ทั้งสี กลิ่น และรสก็จะเปลี่ยนไปหมดสิ้น”

เคยมีเรื่องเล่าเกี่ยวกับความอร่อยของลิ้นจี่ ทำให้ฮ่องเต้ในประวัติศาสตร์จีนหลายสมัยต้องมีคำสั่งให้ม้าเร็วห้อม้านำลิ้นจี่สดในกระบอกไม้ไผ่จากทางภาคใต้ของจีนไปถวายพระสนม เช่น พระสนมหยางกุ้ยเฟยซึ่งเป็นพระสนมของจักรพรรดิถังเสวียนจง ทรงบัญชาให้ทหารม้านำลิ้นจี่จากแหล่งปลูกทางตอนใต้ของจีน เดินทางข้ามวันข้ามคืนมาถวายที่ปักกิ่ง โดยเป็นคำสั่งด่วนทางราชการ ส่วนการปลูกลิ้นจี่ในสยามนั้น ไม่มีหลักฐานยืนยันว่ามีการปลูกลิ้นจี่ตั้งแค่เมื่อใด แต่มีการบันทึกถึงลิ้นจี่ในหนังสือของชาวฝรั่งเศสในรัชสมัยพระบาทสมเด็จพระจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว ร.4 เมื่อปี พ.ศ. 2397

พระบรมสาทิสลักษณ์ของพระสนมหยางกุ้ยเฟย
เรื่องสุขภาพการทานลิ้นจี่
1. ผู้ที่ยีนบกพร่อง คือ มีอาการ เวียนหัว ตาลาย มีเสียงในหู ปวดเมื่อยเอว ร้อนอุ้งเท้า ปากคอแห้ง ลิ้นแดง มีฝ้าน้อย ไม่ควรทานลิ้นจี่

2. ถ้าทานลิ้นจี่มากจะทำให้เป็น “โรคลิ้นจี่” ซึ่งมีอาการหัวใจเต้นเร็ว แขนขาไม่มีแรง มึนหัว หน้ามืดตาลาย เป็นต้น ถ้ามีอาการดังกล่าว ให้เอาเปลือกลิ้นจี่ ต้มกิน อาการก็จะหายไป


ประโยชน์สรรพคุณของลิ้นจี่
บำรุงประสาท ป้องกันไข้หวัด ป้องกันเลือดออกตามไรฟัน แก้กระหาย บำรุงระบบการย่อยอาหาร

ภาพดอกลิ้นจี่
ขอขอบคุณรูปภาพและข้อมูลจาก
th.wikipedia.org
healthdeena.blogspot.com
www.doctor.co.th