บานไม่รู้โรย ดอกไม้ที่แห้งเหี่ยวแต่ไม่ร่วงโรย

ประวัติดอกบานไม่รู้โรย
ที่มาของชื่อดอกบานไม่รู้โรยนั้นมาจากที่ดอกไม้ชนิดนี้ เมื่อแห้งเหี่ยวไป ก็ยังคงติดกับต้นของมันไม่ร่วงโรย ดอกบานไม่รู้โรยเป็นพืชวงศ์เดียวกับผักขม ถิ่นกำเนิดดั้งเดิมของ บานไม่รู้โรยอยู่ในเขตร้อนของทวีปอเมริกากลางและอเมริกาใต้ สันนิษฐานว่าดอกบานไม่รู้โรย เข้ามาในสยาม ตั้งแต่สมัยกรุงศรีอยุธยา เพราะพบในตำรายาพื้นบ้านดั้งเดิมของไทยหลายตำรับ รวมทั้งในหนังสืออักขราภิธานศรับท์ของหมอบรัดเลย์ ปี พ.ศ. 2416 ได้บรรยายเอาไว้ว่า " บานมิรู้โรย ; ดอกไม้อย่างหนึ่ง บานแล้วไม่โรยไม่เหี่ยวเลย ดอกไม้อย่างอื่นบานแล้ว โรยเหี่ยวแห้งไป" ดอกบานไม่รู้โรยในประเทศไทยพบอยู่ 3 สี คือ สีขาว สีม่วงแดง และสีชมพู ซึ่งสันนิษฐานว่าเป็นลูกผสมระหว่างสีขาวกับสีม่วงแดง


สรรพคุณบานไม่รู้โรย
- แก้หอบหืด ใช้ดอก 10 ดอก ต้มน้ำผสมเหล้าเล็กน้อย ดื่มวันละ 3 ครั้ง แก้บิดมูก ใช้ดอก 10 ดอก ต้มน้ำผสมเหล้าเล็กน้อยดื่ม แก้ปัสสาวะขัด ใช้ดอก 3-10 กรัม ต้มน้ำดื่มบ่อยๆ แก้เด็กเป็นโรคลมชัก ใช้ดอก 10 ดอก รวมกับตั๊กแตนแห้ง (oxya chinensis thumb.) 7 ตัว ตุ๋นรับประทาน แก้เด็กตัวร้อนตาเจ็บ ใช้ดอกสด 10-14 ดอก ต้มน้ำดื่ม หรือผสมกับฟักเชื่อมแห้งต้มน้ำดื่ม

ขอขอบพระคุณรูปภาพและข้อมูลจาก
(คือกะจะนำมาลงเว็บ HTR นานล่ะ พอดีเคยอ่านแต่หาเว็บอ้างอิงไม่เจอ)
zh.wikipedia.org
www.doctor.or.th
www.nanagarden.com
herbalssak.blogspot.com