ฉิ่งเครื่องดนตรีสยามอิทธิพลจีน

ภาพฉิ่งจีน

ประวัติฉิ่งในสยาม
ฉิ่ง เป็นเครื่องดนตรีที่มีอิทธิพลมาจากจีน ไม่ทราบแน่ชัดว่าเข้าเมืองสยามแต่เมื่อใด แต่มีปรากฏในไตรภูมิพระร่วง สมัยกรุงสุโขทัย ตามชื่อเดิมไตรภูมิพระร่วงซึ่งกล่าวติดกันเป็น “ฉิ่งแฉ่ง” ฉิ่งแยกออกก็คือ “ฉิ่ง” ส่วน “แฉ่ง” ก็คือ ฉาบ



ประวัติระบำฉิ่ง
ระบำฉิ่งถูกประดิษฐ์ขึ้นโดยคุณครูลมุล ยมะคุปต์นำออกให้ชาวต่างชาติชมเมื่อปี พ.ศ. 2500 ตามทำนองเพลงของหลวงประดิษฐ์ ไพเราะ(ศร ศิลปบรรเลง) ณ.บ้านศิลปบรรเลง ตำบลบ้านบาตร (คาดว่าเป็นกรุงเทพมหานคร) ต่อมาพลตรี พระเจ้าวรวงศ์เธอพระองค์เจ้าภานุพันธ์ยุคล ได้ทรงเห็นการแสดงชุดหนึ่งของชาวทิเบต ซึ่งใช้"ฉิ่ง"ประกอบท่ารำพระองค์จึงได้มาปรึกษากับครูมนตรี ตราโมทและครูลมุล ยมะคุปต์ให้คิดประดิษฐ์ท่วงทำนองเพลงและท่ารำเพื่อแสดงในงาน "นาฏลีลา น้อมเกล้า" ณ.โรงละครแห่งชาติซึ่งเป็นการเฉลิมวาระที่พระบาทสมเด็จพระเจ้า อยู่หัวเถลิงถวัลยราชสมบัติ ปีที่ 36 ครูลมุลจึงได้ร่วมมือกับครูเฉลย ศุขะวณิช คิดประดิษฐืท่าระบำฉิ่งจนสำเร็จเมื่อวันที่ 17 พฤศจิกายน พ.ศ.2525แสดงโดยนักเรียนของวิทยาลัยนาฏศิลปจำนวน 8 คนในการแสดงครั้งนั้นได้ใช้ฉิ่งทิเบตซึ่งพระเจ้าวรวงศ์เธอพระองค์เจ้าภานุ พันธ์ยุคล ได้ประทานมาประกอบการแสดง ต่อมาวิทยาลัยนาฏศิลปได้ปรับปรุงการแสดงของระบำฉิ่งขึ้นใหม่เพื่อแสดงในงาน ดนตรีไทยมัธยมศึกษาครั้งที่8 ณ.สังคีตศาลาเมื่อวันที่ 10 ธันวาคม พ.ศ. 2525โดยคงท่ารำตามรูปแบบเดิมไว้แต่ดัดแปลงเครื่องแต่งกายแบบพันทางทิเบต มาเป็นแบบสตรีสูงศักดิ์ในราชสำนักไทยสมัยต้นกรุงรัตนโกสินทร์ นอกจากนี้ได้นำเอาฉิ่งไทยซึ่งมีเสียงกังหวานแหลมใสมาใช้แทนฉิ่งทิเบต

จาก
chinese-instrument.blogspot.com
www.abearsoldwares.com
www.t5surat.ac.th
www.youtube.com

ภาพตัวอย่างของฉิ่งทิเบต